*Wierszyk o górniku *

Romboł górnik klocek, romboł go pod ścianom
przi tym rombaniu ciulnoł sie w kolano
Że go zaskoczyło to nogłe zdarzynie
Na wcześniejszy wyjazd dostoł pozwolynie.

Poszoł se przekopym, jak mamlas po szynach

A tu na zakryncie ... Dup w niego maszyna

Dupła go maszyna, a łon się potoczył

Zanim się pozbiroł już iy nie zoboczył
Kiejby sie obejrzoł za siebie do zadku

To by boł uniknoł przikrego wypadku.   (niy czytoj wiency bo dali jest pierońsko brzidko ...)

Musioł borok siednonć na okorkow kupie
Zaroz poczuł drzizga w swojyj chudyj dupie.
Górnik aże skoczył, hełm mu slecioł z głowy
I ciulnoł tom głowom w ring od obudowy
Buła mu wylazła na pośrodku glacy
Straciył równowaga i ciulnoł na cacy.
Jak lecioł na plecy, chycił za kolejka
Palec mu prziczasła jakos k**wa belka

Chycił za betonik, kiery wisioł z kraja.
Betonik wylecioł, i dostoł nim w jaja.
Droty co tyrczały, wlazły mu do miecha
Trza mieć k**wa noga pierońskigo pecha.
Jeszcze zdonżył chycić jakoś deska z tyłu.
Godajom wypadki, niy chodzom parami.
Jak to jest naprowda słyszeliscie sami.

I z tyj to powiastki morał się wywlyka-
Niy rób nic na dole - unikniesz ryzyka!

Wycienty z "Wieści" nr. 45